Kozmosdan Eşsiz Bir Hediye

Ilık yaz rüzgarı kollarımı okşuyor, hava neredeyse karanlık. Yanımda yürüyen güçlü bir kadın bana kendini bulmaktan bahsediyor. Kafamı sallıyor ve ekliyorum "Biraz zaman alıyor." Gözleri büyüyor, "Kesinlikle," diyor ve ben gülümsememi durduramıyorum. 

Hayatımda hiç tanımadığım 12 kadınla birlikte geçtiğimiz 4 saatte ağladım, sırlarımı paylaştım, güldüm, haykırdım, anlam vermem gerekmeyen sesler çıkardım, dans ettim, hissettim. Sadece kendim için, onların enerjisini kalbimde hissederek. Gözlerimiz kapalı, kalbimizin dilediği şarkıları söyleyerek. Okyanustaki akıntıya, dalgalara güvenerek, büyük bir uyum içinde, yargılamadan, anlayarak, dinleyerek, hissederek. Tüm beklentileri ve arzuları bir kenara koyup sadece kalpten gelen ne varsa açığa vurduğumuz, bir olduğumuz dört saat. 

Kalbimin en derinliklerinde sakladığım gömülü hazinem için bu günü bekliyormuşum. Tüm olasılıklar, olaylar, insanlar, adımlar, sözcükler, şehirler; tüm evren benim bugün burada olmamı fısıldamış gibi bana. Tam da benim kendimden şüphe ettiğim bir anda. Bana yalnız olmadığımı hatırlatmak için, tüm bu harikulade ruhlarla yolumun kesişmesi, asla unutmayacağım gülümseyen gözler, suratlar için. Ellerimde bir yabancının akıp giden enerjisini hissedebilmem ve bu enerjinin bana hayatta olduğumu kanıtlaması için. Ön yargılarımı bir kenara koymayı kendime öğretebilmem, olanı olduğu gibi kabul edebilmem için. Kalbimi okyanusun dibine bir kabuk içinde gömmek yerine haykırarak sudan çıkabilmem için. Karanlığın olduğu her yerde ışığın da olacağını gösterebilmem, vücudumla yeniden tanışabilmem, kendimin en iyi dostu olmayı deneyimlemem için. İlk hatıralarımdan beri aradığım huzuru bulabilmem için.

Hepsine minnettarım. Hafif hissediyorum. Yüksek bir şelaleden akan serin sular gibi yükleri akıttım ellerimden, ayaklarımdan, boğazımdan, göğsümden, çenemden, ağzımdan. Tüm o katlanamadığım dünyayı akıttım. 

Ben, bugün bir olmanın, içinden geldiği gibi davranabildiğin bir yerde bütünün eşsiz bir parçası olmanın verdiği çocuksu heyecanı ve coşkuyu tattım. Bugün duyduğum her ses, dokunduğum her ten, gözlerimin buluştuğu her göz benimle bir oldu, kalbimin bir parçası oldu. Bin yıllar öncesine gittim. Ateşin etrafında dans eden atalarım bedenimde enerji buldu. 

Kendimi hiç tanımadığım güzel insanların kollarına bırakırken emindim: bu hayatta değil ama öncekilerde ruhlarımız birlikteydi, yollarımız kesişmişti. Ve bugün bize kozmosun eşsiz bir hediyesiydi.