day 11

extended hand to big toe pose / utthita hasta padangusthasana

geçen yıl mayıs ayında bu hareketi rahatlıkla yapabiliyordum. bkz.

ama tabii o zamanlarda gayet düzenli yoga yapıyordum. hatta 11 gündür istikrarsız devam ettiğim yoga revolution serisini ilk yaptığım zamanlara denk geliyor sanırım bu fotoğrafın tarihi. bugün bırakın ayağımı esnetmeyi dengede durmakta bile güçlük çektim. ayrıca ayağımı tutmadığım elimi düz tutmakta zorlandım. vücudumu (sırtımı) dik tutamadım. ama hiçççç üzülmedim çünkü biraz zaman sonra yapabileceğime eminim. 

işten eve gelip yoga yaptığım için günün yorgunluğunu atma fırsatım oluyor aslında ama bu yazıları yazmak & fotoğraf faslı falan çok geç saate kalıyor. bu yüzden bugün bilgisayarın kamerasıyla fotoğraf çektim ve bulaşık suyu gibi çıktı. 

resmen sağdakinin before üsttekinin after olması gerekiyor ama ben ilerlemek yerine gerilediğim için tam tersi.

ama dediğim gibi bu konuda hiç negatif değilim zaman içinde nerelere geleceğimi düşündükçe heyecanlanıyorum hatta.

yoga to unite you!!!

dengede durmam gereken asanalarda asla gözümü kapatamıyorum çünkü o zaman düşüyorum genelde. henüz o konsantasyonu ve kas rahatlığını elde edemedim. bunun yerine herhangi bir noktaya odaklanıyorum ve aklıma gelen her şeyin kulak deliklerimden aşağı aktığını düşünüerek sadece o hareketin verdiği hisse kapılıp gidiyorum.

tabi böyle zamanlarda duruşu yanlış sergilememek sağlık açısından önemli. evde yoganın en kötü yanı bu olabilir. yanlış yaptığını fark etmediğinde ve bu yanlışlık vücudunun alışkanlığı haline geldiğinde sorun biraz. ben bu videoları daha önce yaptığım ve doğru duruşları tek tek incelediğim için ne yapmam gerektiğini biliyorum. mesela utthita hasta padangusthasanayı deneyimlerken eğer bacağınızı gerdirirken göğsünüz öne değil de geriye doğru gidiyorsa zorlamamanız gerekiyo.

bugünün yogası sayesinde kendime ilk asana hedefimi koydum. her günün sonunda 5-10 dk utthita hasta padangusthasana için yoğunlaşacağım. 

gelelim zihnime. 10 gün kıyaslama yapmak için çok erken bi süreç ama yine de kolay yıkılmamı engelleyecek bir alt yapı inşaa ediyorum beynimde. bu çok net hissettiğim bir şey. her şey bakış açım değişiyor. tuhaf gelebilir hatta abarttığımı bile düşünebilirsiniz ama bunu yapıyor olmak bana inanılmaz güç veriyor. yine de toparlamam ve daha iyi hissetmem için yapmam gereken birkaç şey daha var. mesela yediklerime dikkat etmek. az yemekten bahsetmiyorum ne yediğimi bilmekten bahsediyorum. çünkü gerçekten vücuduma/kendime yapabileceğim en kötü şey sağlıksız beslenmek. (abur cuburu ve karbonhidratı azaltmalıyım) bu da ciddi disiplin ve özveri gerektiriyo. düzgün yemekler hazırlamak, buna vakit ayırmak vs. bu her gün yoga yapmaktan daha zor :((((

bu çılgın tüketim toplumunda sadece vücudunun ihtiyacı kadar yemek yemekten bahsediyorum 365 gün yoga challenge da neymiş?? irademi güçlendirmem gerek. bununla ilgili çok dardayım. bakalım neler olacak.