day 2 : intention - çorapsız yoga yapamıyorum

downward facing dog sen benim kabusumsun çünkü bacaklarım hala çok kilit.

bu harekette mühim olan popoyu olabildiğince yukarı kaldırmak. MECAZ anlamda değil gerçek anlamda LOL. bacaklar mümkünse düz. ve en ÖNEMLisi üst kollar + bacaklar çünkü kollarınızın üst kısımları dışarıya dönük, bacaklar içeriye. YİNE DE bu izleyen kişi için net olarak görünen bir hareket değil. yani ben baksam göremem ama siz üst bacaklarınızı içeri doğru çevirdiğinizde hissedersiniz.....çok fazla kol ve bacak dedim. bugün cümle kuramıyorum edebi şeyler beklenmesin pls.

beni üzen ikinci hareket : forward fall

hep bacaklarım düz kalsın istiyorum ama olmuyorrrrr. tabii gövdeyi, boynu ve kafayı da düz tutmak gerek :( hepsini bir anda yapmak konsantrasyonumu çok etkilediği için sadece becerebildiklerime odaklanıyorum. bu poza en çok yaklaşabildiğim zaman burada.

ama forward fold akışını çok seviyorum. mountain posedan forward folda geçişi çok seviyorum. hatta bu pozisyonda meditasyon yapma denemelerim oldu. bir de sırtınızı duvara dayayarak vücudunuzu alıştırabilir, egzersiz yapabilirsiniz. gerçekten işe yarıyor. arkaya güzel bir playlist de lazım. yoga playlisti mi yapsam? kendi akışlarıma geçince yapabilirim. şimdilik adirene'in sesi var.

(aslında yoga yaparken müzik dinlemek ne kadar doğru bilmiyorum. gün içinde gürültüden asla kurtulamıyoruz. korna sesi, metroda anons geçen kadının robotik sesi, mesaj sesi, dışarıda ağlayan çocuk sesi. KAFAMIZDAKİ SES (yani kendimiz) sonuçta tüm bu gürültüden zihnimizi çekip çıkarıp zamanın içinde kaybolup zihnimizle var olmak için yoga yapıyoruz. vücudumuz sadece buna ayak uyduruyor. bu yüzden yoga müziğinden emin değilim. meditasyonda bellllki evet. güya edebiyat yapmayacaktım)

düşününce bu ikisi de bacak esnekliği ile epey ilgili. ve sanırım ancak zamanla en doğru şekilde akışıma ekleyebileceğim. şimdilik adriene'in dediği gibi "focus on the sensation rather than the shape" (=umut fakirin ekmeği)

bu arada 30 günlük serinin ilk happy baby poseunu bu videoda yaptım. ismi çok güzel değil mi? mutlu bebek duruşu. sanskritçe adı daha harika. ANANDA BALASANA. bu konu hakkında daha fazla konuşmayacağım...

yoga çorapsız yapılır. gerçekten çok fark ediyor ikisinin verdiği hissiyat. ama ben çorapsız yapamıyorum çünkü ayaklarım durmadan terliyo. terleyince de kayıyo. bu yüzden benim için imkansızzzzzz. hatta ellerimde aynı şekilde terlediği için ellerimi mata değil matın başına serdiğim havluya, tişörte falan koyuyorum. truth it is... bunu da neden paylaştım çünkü şimdi aşağıya fotoğrafımı koycam diyeceksiniz ay çorapla yoga mı yapılır. peh.

buraya da allahın elini koydum ama duvarımda ters haç var??? kesinlikle creation of necla değil.

biraz araştırıp okuyup bir gün karmadan mı konuşsam burda acaba? şu an kafama çok yattı bu. allah gibi mitolojik bi karakterden bahsetmek istemiyorum...

çoraplarımı umarım sevdiniz.

bacakları esnetmeye devam :(

not: DÜZGÜN yapabildiğimde ilk işim downward facing dog (adho mukha svanasana) fotoğrafı atmak olacak.

xx